Ola familias, este ano estamos inmersos no Proxecto Club de Ciencias, co obxectivo de proporcionar un escenario propicio para desenvolver estratexias metodolóxicas que promovan capacidades, coñecementos e técnicas, a través dunha invitación ao descubrimento, que aumenten o interese dos participantes por saber, cada vez máis, sobre diversos campos da Ciencia e as súas posibilidades de aplicación na Tecnoloxía.
Nesta entrada do blog, iremos colgando todas aquelas actuacións que se van facendo para dar resposta ao obxectivo do proxecto.
Ledicia, emoción, expectación... e sobre todo moitas ganas de aprender e experimentar!
Método Científico!!!
Circuítos eléctricos, coa axuda de Sara Collazo, colaboradora de David Ballesteros (Ceo Aberto).
Aprendimos a realizar circuitos eléctricos utilizando materiales moi sinxelos:
- plastelina conductora (recoñécese por ser máis blanda)
- plastelina illante (máis dura que a anterior)
- luces led
- baterías cableadas (como fonte de alimentación)
Comezamos facendo un circuito básico aberto, conectando os leds coas baterias a través da plastelina condutora.
A continuación, argallamos a formar de crear un cortocircuito así como a forma de evitalo: utilizando a plastelina illante, que fai unha barreira de protección que impide o paso da electricidade, protexendo ao montaxe de cortocircuitos eléctricos.
Ademais, experimentamos introducindo nos circuitos diferentes elementos: interruptores, hélices, son...
Por último, e aproveitando o ambiente de nadal, elaboramos un circuito eléctrico paralelo con fita de cobre, unha pila e un led, utilizando unha base de papel! Unha maneira divertida de entender como funcionan as postais de Nadal interactivas.
Densidades: experimento de mezcla heteroxénea e densidade.
O obxectivo deste reto era conseguir crear unha estrutura o máis alta posible que se sostivera por si sola, facendo uso únicamente de 10 espaguetes, cinco malvaviscos e fita adhesiva. A única premisa era que un dos malvaviscos tiña que estar no cumio da construción, sen subrir ningún tipo de modificación.
Así que os nosos equipos puxéronse mans á obra aplicando diferentes técnicas e estratexias para que a estructura fora collendo forma.
Non imaxinades a de veces que, cando casi o tiñan conseguido, a caprichosa estrutura desbaratábase e era necesario volver comezar ou introducir as modificacións precisas: facer unha base máis estable, reforzar algunha parte para aumentar a resistencia, tentar repartir o peso dalgún xeito...
Máis os nosos especialistas non se deron por vencidos en ningunha ocasión, seguiron traballando en equipo e buscando solucións incansablemente.
Dende xa fai dous cursos escolares, adicámonos a observar o ciclo da especie Papilio Machaon, unha das bolboretas máis grandes e fermosas que habita a nosa Península.
Este impresionante lepidóptero acostuma a pór os seus ovos no fiuncho que medra nos camiños, pranta da que se alimenta. Máis cando chega o tempo de desbroce, moitos ovos e eirugas non chegan a completar o seu ciclo.
Así, decidimos probar sorte e tentar darlle unha oportunidade a algunha delas. Aínda que ao principio cometimos moitos erros por descoñecemento, pouco a pouco fomos aprendendo como criar a estas sorpredentes criaturas a conseguir que catro delas completaran o ciclo.
A continuación podedes ver o que observamos e aprendemos nestes dous anos de investigación.
Agora que xa sabemos tantas cousas sobre a Papilio Machaon e as súas necesidades, abrimos a sesión expoñendo os bocetos para a contrución dun bolboretario.
Despois de expoñer cada un dos proxectos, acordamos que o bolboretario tiña que cumplir coas seguintes condicións:
- A localización do mesmo ten que ser nun lugar do patio onde dea o sol e ao mesmo tempo teña algo de sombra, afastado das zonas de xogo con pelotas ou outros xoguetes que poidan sair despedidos.
- A estrutura será de madeira, con forma de prisma cuadrangular, e as caras do mesmo, de malla moi fina, para impedir que entren moscas e avespas, grandes inimigos das eirugas.
- Debe contar con suficiente espazo para que poidamos entrar a observar e coidar ás eirugas, e que as bolboretas, no momento de nacer, non tiveran dificultades para estirar as ás e evitar que poidan mancarse.
- Haberá que mercar bastantes plantas de fiúncho para non ter que estar recollendo o mesmo no exterior cada dous días.
- Ademais, contaremos cun pequeno "hospital de bolboretas" na aula, para atender a aquelas que poidan nacer con algunha malformación nas ás e ou aqueloutras que precisen algún tipo de coidado especial.
- Como máximo albergará cinco bolboretas.
O traumatropo é un xoguete óptico creado por John Ayrton París a principios do século XIX, que tentou demostrar que as imaxes que precibimos permanecen na nosa retina unha décima de segundo antes de desaparecer por completo, o que fai que se funda coa seguinte imaxe, creando unha sensación de movemento.
Para facer o tramatropo fixemos círculos de cartón, aproveitando para repasar diferentes conceptos como o diámetro, o radio, e tomar medicións para ser exactos co uso do compás.
Para facer os debuxos quitamos algunhas ideas de internet, aínda que cada un de nós lle deu o seu toque persoal.
Nesta sesión do Club de Ciencia levamos a cabo un novo reto que consistía en elaborar unha estrutura que permitise botar un ovo pola fiestra da biblioteca sen que escachase ao bater co chan.
Para elaborar a estrutura utilizamos os seguintes materiais:
- un ovo
- unha bolsa do lixo
- fita adhesiva
- un vaso de cartón
- depresores de madeira
- escarvadentes
- palliñas de papel
- tres globos
- fío de algodón
Na derradeira sesión do Club de Ciencias estivemos analizando todo o traballo realizado, valorando todo o aprendido e aportando achegas para o vindeiro curso.
Próximamente poderedes ver un vídeo resumo elaborado polo alumnado no que contan cousas moi interesantes e aportan ideas para pór en práctica nun futuro.
Posteriormente, todos os membros do Club recibiron un agasallo como recoñecemento ao traballo realizado, o esforzo, o interese, a ilusión e a actitude tan positiva que amosaron en cada unha das tardes que partillamos en equipo.
Entregadas as lupas, estiveron observando diversos insectos con elas na propia biblioteca, ata que chegou o momento de sair ao exterior para observar a vida pequeniña que convive con nós no patio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario